Szanowni Państwo,

istniejące orzecznictwo w sprawach frankowych nie pozostawia złudzeń, iż wszelkie sprawy, którymi zajmują się sądy, będące wynikiem toksycznych umów pseudowalutowych rozstrzygane są na korzyść kredytobiorców. W dniu 25 kwietnia bieżącego roku, Sąd Najwyższy, w powiększonym składzie Sądu Najwyższego podjął uchwałę (w sprawie o sygnaturze III CZP 25/22 – wcześniej III CZP 11/21), mającą moc zasady prawnej, mocą której:

  • W razie uznania, że postanowienie umowy kredytu indeksowanego lub denominowanego stanowi niedozwolone postanowienie umowne i nie jest wiążące nie można przyjąć, że miejsce tego postanowienia zajmuje inny sposób określenia kursu waluty obcej wynikający z przepisów prawa lub zwyczajów.
  • W razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu indeksowanego lub denominowanego umowa nie wiąże także w pozostałym zakresie.
  • Jeżeli w wykonaniu umowy kredytu, która nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, bank wypłacił kredytobiorcy całość lub część kwoty kredytu, a kredytobiorca dokonywał spłat kredytu, powstają samodzielne roszczenia o zwrot nienależnego świadczenia na rzecz każdej ze stron (jest to kluczowa kwestia podnoszona przez nas w kancelarii od roku 2016 – bank ma niezależne roszczenie o zwrot kapitału, nasi kredytobiorcy mają roszczenie o zwrot świadczenia nienależnego uiszczonego na podstawie nieważnej umowy. Sąd nie może zasądzać tutaj z uwzględnianiem tzw. teorii salda).
  • Jeżeli umowa kredytu nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, bieg przedawnienia roszczenia banku o zwrot kwot wypłaconych z tytułu kredytu rozpoczyna się co do zasady od dnia następującego po dniu, w którym kredytobiorca zakwestionował względem banku związanie postanowieniami umowy. Zwracamy tutaj praktyczną uwagę tych kredytobiorców, którzy w pierwszej kolejności występowali wobec banku z zawezwaniem do próby ugodowej. Często w sprawach, które prowadzimy, podnosimy zarzut przedawnienia roszczenia banku o zwrot kapitału.
  • Jeżeli umowa kredytu nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, nie ma podstawy prawnej do żądania przez którąkolwiek ze stron odsetek lub innego wynagrodzenia z tytułu korzystania z jej środków pieniężnych w okresie od spełnienia nienależnego świadczenia do chwili popadnięcia w opóźnienie co do zwrotu tego świadczenia.

 

 

Jeżeli po przeczytaniu tego wpisu uważasz, że może on pomóc innym osobom, mamy prośbę o jego udostępnienie, co na pewno będzie dla nas stanowiło zdecydowaną motywację do dalszego rozwoju tego miejsca…

Prowadzimy skuteczne unieważnienie kredytu frankowego, zapraszamy do kontaktu

Spodobał Ci się nasz artykuł? Przeczytaj podobne wpisy

Rafał Olejnik

Rafał Olejnik

Adwokat, Partner zarządzający kancelarią Dowlegal. Wieloletni praktyk. Doradca zarządów wielu spółek, w tym spółek notowanych na giełdzie papierów wartościowych. Pasjonat ochrony interesów członków zarządu (czasem jednak stający po drugiej stronie) oraz właścicieli działalności gospodarczych, który stoi na stanowisku, że priorytetem dla każdego przedsiębiorcy powinna być konieczność ochrony tak interesu spółki, którą zarządza, jak też, a może przede wszystkim, interesu osobistego.